Pale rurowane są chętnie używane do tworzenia solidnych fundamentów pod konstrukcje wykonywane w budownictwie mieszkaniowym i przemysłowym. Pale te są również podstawową techniką stosowaną podczas fundamentowania obiektów mostowych stawianych na dużych rzekach. Dostępnych jest wiele rodzajów rurowanych pali, jak również szereg metod, które są wykorzystywane do ich montażu. W zależności od konkretnej sytuacji, a także od zadanych obciążeń, które pale będą musiały wytrzymywać, stosuje się inne techniki oraz narzędzia.
Montaż pali rurowanych rozpoczyna się od ustawienia rury osłonowej, która ma zapewnić stateczność otworu. Niezwykle istotnym elementem wyposażenia przy rurowaniu pali jest osprzęt wiertniczy służący do rozdrabniania i usuwania materiału z przygotowywanego otworu. Wśród narzędzi wiercących możemy wyróżnić:
Techniki wiercenia dostosowuje się do rodzaju gruntu. W przypadku występowania wody należy pamiętać o konieczności zabezpieczenia dna otworu przed rozluźnieniem – w otworze wytwarza się bowiem nadciśnienie słupem wody lub zawiesiny bentonitowej. W trakcie wiercenia rura jest opuszczana w głąb gruntu przy użyciu wciskarki hydraulicznej lub adaptera stołu obrotowego. Po dowierceniu na zadaną głębokość oczyszcza się dno, po czym wstawia się szkielet zbrojeniowy. Następnie wypełnia się otwór mieszanką betonową, stopniowo usuwając rurę osłonową. Możliwe jest zastosowanie technik zwiększających nośność pali, np. iniekcji podstawy lub rzadziej pobocznicy albo poszerzenia podstawy w gruntach spoistych za pomocą specjalnych rozwiertaków. W efekcie uzyskuje się konstrukcje, które mogą mieć długość do kilkudziesięciu metrów, charakteryzują się dużą odpornością na zginanie oraz posiadają nośność sięgającą do nawet kilkunastu tysięcy kiloniutonów (kN).
